Als het er maar geen twee zijn…
Marilyn (40) vond twee kinderen wel praktisch, maar diep in haar hart wilde ze er wel een derde bij. Het was vrij snel raak. Bij de eerste echo kreeg ze een grote verrassing… ,,Ik zei tegen de echoscopist: ‘Ik hoop niet dat het er twee zijn’.”
,,We hadden al een dochter en een zoon, maar ons gezin voelde nog niet helemaal compleet. We hadden net een ander huis gekocht en wisten dus dat we genoeg ruimte hadden voor een kindje erbij. Zou het nog lukken, vroegen we ons af? Maar binnen een paar maanden was het al raak.
Met vijf/zes weken was ik al zo ziek. Dat had ik bij de anderen niet gehad. Ik was ontzettend misselijk, werd al beroerd als ik de geur van eten rook. Op internet las ik dat je, als het zo heftig is, ook weleens zwanger kunt zijn van een tweeling. Dat bleef door mijn hoofd spoken.
‘Ik moest ervan huilen’
Omdat ik veel bloedverlies had, mocht ik al voor de twaalf weken voor een echo komen. Ik was bloednerveus toen ik bij acht weken terechtkon. Ik zei nog tegen de echoscopist: ‘Ik hoop niet dat het er twee zijn’. Maar ja hoor, ik zag meteen twee zwarte vlakken op het scherm. ‘O nee toch’, riep ik. Ik moest ervan huilen en lachen tegelijk.
Na vijf minuten stonden we weer buiten met een heleboel foto’s. Mijn man en ik waren allebei in shock. ‘Hoe gaan we dit doen, ook logistiek?’, vroegen we ons af. Maar naarmate de zwangerschap vorderde, raakten we steeds meer gewend aan het idee. Ik vond het steeds leuker en zo’n bijzonder gevoel dat er twee kinderen in mijn buik groeiden.
Ik voelde me ook echt super. Natuurlijk zat die dikke buik wel in de weg, maar ik heb tot 36 weken gesport. De kinderen deden het heel goed. Met 38 weken ben ik ingeleid en al snel had ik er een dochter en een zoon bij. Ze wogen 2892 en 2712 gram. Mooie gewichten voor een tweeling, maar ik vond ze klein vergeleken bij mijn eerdere achtponders!
‘De tweeling is echt een cadeautje’
Logistiek is het inderdaad best lastig, twee kleintjes erbij. Maar het valt me allemaal makkelijker dan ik had gedacht; ik heb veel hulp van familie en een oppas aan huis. Als ik achter die tweelingwagen loop, voelt het gewoon geweldig. Ik vind het zo bijzonder om die twee mensjes te zien opgroeien. Ik merk ook echt nu al aan hen dat ze een speciale band hebben.
Ik geniet zo van mijn gezin. Ik denk heel vaak: ik heb een leuke vent, een leuke baan en vier kinderen. Vier! Ondanks dat het schrikken was, die verdubbeling, kan ik nu zeggen dat de tweeling echt een cadeautje is!”
Foto: privé beeld
