Borstvoeding: ‘Ruim 11 maanden fulltime gekolfd’
Daniëlle is moeder van tweeling Fenne en Mats (nu twee jaar). Ze zijn via een keizersnede geboren met 34.5 weken. Daniëlle gaf haar kinderen bijna een jaar lang borstvoeding.
Wist je van tevoren dat je borstvoeding wilde geven?
,,Ik wist voordat ik zwanger was al wel dat ik wilde proberen om borstvoeding te geven. Helemaal toen bleek dat het een meerling was en de kans op vroeggeboorte aanwezig was. Naar mijn idee kun je op zo’n moment geen betere voeding geven dan borstvoeding.”
Heb je je vooraf verdiept in hoe je het beste borstvoeding aan een tweeling kunt geven?
,,Vooraf ben ik naar een bijeenkomst over borstvoeding geweest vanuit de kraamzorg. Achteraf moet ik daar nog steeds wel om lachen. Toen bij het voorstelrondje de vraag kwam of er ook meerlingouders in de zaal zaten, keek iedereen een beetje om zich heen. Ik stak als enige mijn hand op. De reactie van de cursist was: ‘O, dan volgt jouw informatie later per post’. Ik kreeg een paar gekopieerde A4-tjes… Uiteraard heb ik me hier wel verder in verdiept en vooral het tegelijk aanleggen op een voedingskussen leek mij wel wat.”
Ging het meteen goed?
,,De melkproductie kwam na de geboorte eigenlijk vrij snel op gang. Binnen een dag of anderhalf kon ik de gehele afdeling wel voorzien van borstvoeding. Echter lukte het aanleggen van de tweeling niet; Mats was enorm hongerig, maar niet sterk genoeg om aan te happen. Zelfs gepaard met tepelhoedjes, een voedingskussen en door allerlei houdingen uit te proberen, lukte het niet om hem live te voeden. Uiteraard probeerden we dit elke voeding weer, maar het eindigde toch vaak met sondevoeding. Gelukkig liet hij na een aantal dagen van zich horen en dronk hij steeds beter mijn afgekolfde melk uit de fles. Ik had er vrede mee en zag mijn kleine sterke mannetje groeien. Fenne daarentegen was met voeden veel geduldiger, maar bleek een flinke reflux te hebben. Ze moest bijna horizontaal gevoed worden en daardoor lukte het live aanhappen aan de borst ook niet. Door het vele proberen leverde dit naast stress van beide kanten ook nog enorme pijnlijke kloven op. Het kolven zorgde bij mij voor rust en daarnaast de tijd om mijn kinderen dan zelf met afgekolfde melk te kunnen voeden. En zo kon papa uiteraard ook zijn steentje bijdragen, win-win!”
Was het makkelijker of moeilijker dan je had gedacht?
,,Qua productie is het dus enorm meegevallen. Pas toen ik weer aan het werk ging, nam de productie wat af. Maar ik heb ze toch elke dag kunnen voorzien van volledige borstvoeding. Wat ik dus vooraf zo mooi had bedacht – tegelijk aan de borst voeden – lukte helaas niet. Het aanleggen was uiteindelijk moeilijker dan ik dacht, wellicht ook omdat ze toch echt nog zo klein en niet sterk genoeg waren.”
Heb je het korter of langer volgehouden dan je had gedacht?
,,Uiteindelijk heb ik ruim 11 maanden fulltime gekolfd. Ik zag mijn kindjes groeien en de zwangerschapskilo’s vlogen eraf (weer zo’n win-winsituatie). Ik wist ook niet beter; dit was mijn voedingsritueel. Pas toen ik weer aan het werk ging en de productie afnam, was ik het kolven wel zat aan het worden. Ik bouwde af naar alleen s’ochtends en s’avonds kolven en hoefde dit dus niet meer tussendoor op werk te doen. Na 11 maanden heb ik een mooi sieraad laten maken van mijn laatste borstvoeding en kon ik met een gerust hart écht stoppen.”
Lees ook:
Borstvoeding: ‘Na zes pittige weken ging het als vanzelf’
Borstvoeding geven aan je tweeling? 9 tips!
Foto: Daniëlle
