Eke beviel op 24-12: ‘Kerst vierden we in het ziekenhuis’
Eke beviel op 24 december 2015 – een maand te vroeg – van haar twee-eiige tweelingzoons Maxim en Morris. ,,Kerst en oud & nieuw vierden we in het ziekenhuis.”
,,Ik was op 19 januari 2016 uitgerekend. Een twee-eiige tweeling laten ze over het algemeen wat langer zitten, dus ik had ingezet op ergens tussen de 38 en 39 weken bevallen. Het ziekenhuis liet ook wel doorschemeren dat ze een eventueel ingeleide bevalling in principe ook niet met kerst zouden plannen.
Eind november/begin december begon ik wel wat te kwakkelen. Ik had een hoge bloeddruk en verschijnselen van beginnende zwangerschapsvergiftiging. Allemaal nog niet heel ernstig, maar ik moest vanaf dat moment wel om de dag op controle komen. Een van de artsen zei toen: ‘Ik vermoed dat het kerstkindjes worden’. Ik dacht toen alleen maar: ‘Huh?! Dan al?!’ Daarna werd de situatie weer redelijk stabiel, waardoor ik zijn uitspraak weer ben vergeten. Veel vrienden grapten ook dat het vast kerstkindjes zouden worden. Maar zelf bleef ik overtuigd van begin januari.
‘Een uur later braken mijn vliezen’
Op 23 december had ik net de boodschappenlijst doorgenomen met de vrienden met wie we Eerste Kerstdag zouden vieren. Een uur later braken mijn vliezen. Dat was rond 15.30 uur. Weeën had ik nog niet. Wel moesten we meteen naar het ziekenhuis komen en hadden ze besloten om me daar te houden. ’s Avonds, zo rond een uur of 21.00 toen mijn vriend thuis wat spullen ophaalde voor de nacht, had ik het idee dat het echt begonnen was. De volgende ochtend om 07.30 uur had ik 10 centimeter ontsluiting. De persweeën bleven echter uit. Ik kreeg weeënopwekkers, maar dat mocht niet baten. Na het uren op eigen kracht te hebben geprobeerd, vond de gynaecoloog dat het te lang duurde en is besloten dat het een spoedkeizersnede ging worden.
Op dat moment was ik totaal niet bezig met het feit dat het de dag voor kerst was. Ik dacht alleen maar: ‘Wat een opluchting! Eindelijk!’ Om 12.46 uur was Maxim er en om 12.48 uur Morris.
‘Eerste Kerstdag kwam een vriendin sushi brengen’
Omdat de kinderen (rand)prematuur waren, moesten ze na hun geboorte nog tweeënhalve week in het ziekenhuis verblijven. In het ziekenhuis doen ze echt hun best om het met zulke dagen zo gezellig mogelijk te maken: overal hangt kerstversiering en er staat een extra feestelijk ‘kerstziekenhuismaaltje’ op het menu. Ik herinner me nog dat sommige verpleegkundigen zich extra mooi hadden aangekleed of een kerstmuts droegen. Er was zelfs een kerstkoor dat langs alle kamers ging. Eerste Kerstdag kwam een vriendin een geweldige schaal sushi naar het ziekenhuis brengen. Ook oud en nieuw hebben we daar dus gevierd. Wat me nog het meest is bijgebleven, is dat ze speciaal voor ons als kersvers gezinnetje de afdeling dagopname openstelden. Daar hadden we het mooiste uitzicht op het vuurwerk. Stonden we daar met onze ienieminie baby’s in een supergrote – op dat moment lege – ruimte in een hoekje naar het vuurwerk te kijken. Heel intiem en speciaal.
‘Deze dag heeft iets magisch’
Nu vind ik het wel bijzonder dat ze op 24 december zijn geboren. Deze dag heeft iets magisch. Daarnaast hebben wij op 24 december 2013 heel verdrietig nieuws in onze familie gekregen, waardoor die datum altijd iets naars had. Dat wordt nu overschaduwd door iets positiefs; de geboorte van onze twins!
Uiteraard zie ik ook de ‘nadelen’. Ze zijn in de kerstvakantie jarig, wat me als kind niet altijd leuk lijkt. En de maand december wordt zo wel een maand vol met (te veel) cadeautjes voor ze.
Vandaag zijn ze 1 jaar. Het is groot feest bij ons thuis. Na het middagslaapje van de kinderen, hebben we vrienden en familie uitgenodigd voor hun verjaardagsfeestje. Ik moet bekennen dat ik er toch rekening mee hield dat veel mensen zouden afzeggen, omdat het de dag voor kerst is en men mogelijk andere verplichtingen heeft. Maar het valt me alles mee. Bijna iedereen komt, wat het toch extra speciaal maakt!”
Foto: privé beeld
