Hoe doen zij het?! ‘De beste les? Alles tegelijk doen!’
Een baby krijgen is life changing, laat staan twee baby’s! Hoe regel je het dan met privé, werk, opvang, financieel…? In deze rubriek vertellen tweelingouders over hun keuzes.
Deze keer in Hoe doen zij het?!: Annelies (30), getrouwd en woonachtig in België. Ze is moeder van twee zonen (5 en 1 jaar) en tweelingdochters (3).
Praktisch
,,We hadden net een grootse verbouwing gepland en zouden een tijdje bij mijn schoonouders gaan wonen. Ideaal moment, onze oudste zou 1,5 jaar zijn als de verbouwing startte. Zwanger worden was niet vanzelfsprekend voor ons, dus gingen we er ook vanuit dat het nog wel even zou duren. Niet dus… Gelukkig was er genoeg plaats bij mijn schoonouders. We zijn er ingetrokken met de baby’s in de buik en naar onze eigen stek teruggekeerd toen onze meisjes vier maanden oud waren. De meisjes slapen sinds hun geboorte op één kamer, dat kan niet anders in dit huis. Gelukkig gaat het verrassend goed. Toch kijken we uit naar een andere woning. We vinden het belangrijk dat elk kind een eigen plekje heeft om zich even terug te trekken.”
Teamwork
,,De oudste was 21 maanden toen de tweeling werd geboren, na een zwangerschap van 36 weken. Samenwerken was een must. Ik gaf geen borstvoeding, de meisjes konden door iedereen worden gevoed. Dat gaf mij de nodige rust en energie. Als we één ding hebben geleerd, is het om alles tegelijk te doen. Er werden hele constructies uitgevonden om beide meisjes tegelijk te voeden en intussen de peuter te entertainen. De meiden waren makkelijke baby’s. Het hielp ook dat we al wat ervaring hadden als ouder.”
Thuis of werken
,,Ik werkte jaren in de sociale sector, met late diensten en weekenden. Na een tijdje werd duidelijk dat de combinatie werk en gezin uit balans was. Ik kon niet de mama zijn die ik wilde zijn en op het werk kon ik me niet genoeg geven. Ik raakte gefrustreerd en besefte dat het anders moest, maar een vaste job geef je niet zomaar op. En toen was ik onverwachts opnieuw zwanger en zijn alle puzzelstukjes in elkaar gevallen. Ik werk nu vier om vijf in het onderwijs en tijdens de schoolvakanties ben ik thuis. Volgend schooljaar gaat mijn man ook vier om vijf werken. Zo hebben we ieder tijdens onze vrije dag tijd voor de kinderen, voor onszelf en voor de lange lijst aan klusjes die blijven liggen.”
Opvang
,,Onze oudste ging al naar de crèche, de tweeling ook. Het doet deugd om aan het werk te zijn, om gewoon tussen volwassenen te zijn en niet de hele tijd te moeten praten over luiers, flessen en de kleur van de stoelgang. Al gebeurt dat nog altijd wel. Eens een mama altijd een mama.”
Huishouden
,,Ik ben perfectionistisch, tot grote ergernis van manlief. Hij is degene die me vaak met de beide voetjes weer op de grond zet en me gas laat terugnemen. We doen alles zelf, maar leren prioriteiten stellen. We prijzen ons gelukkig met schatten van ouders, die geregeld bijspringen.”
Financieel
,,Natuurlijk zijn er extra kosten, maar wij maken bewuste keuzes en niet alleen omdat we een groot gezin zijn. Soms maak ik me zorgen als ze verder gaan studeren of auto leren rijden. Anderzijds hoop ik onze kinderen te leren dat je niet alles kan hebben wat je wil, dat je keuzes moet maken en je zo leert wat je écht gelukkig maakt.”
Me-time
,,Tijd voor mezelf nemen, is misschien nog de grootste uitdaging aan het moederschap. Als de kinderen in bed liggen, moet er altijd nog wat worden gedaan. Eén keer per week sport ik en om de 14 dagen heb ik naaiavond. Me-time is ook genieten van een warme douche als iedereen slaapt, nog even voor het slapengaan een boek lezen… Ik ben die kleine momenten enorm gaan koesteren. Tegelijkertijd maakt mijn hart een sprongetje als ik zie hoe onze kinderen ook lief kunnen zijn voor elkaar, hoe ze groeien en nieuwe dingen leren en ontdekken. Ook dát is me-time geworden.”
Lees ook de vorige editie van Hoe doen zij het?!: ‘We zijn een gouden team’ Ook meewerken aan deze rubriek? Stuur een mail naar redactie@twinzine.nl
Foto’s: Annelies
