Hoe doen zij het?! Dorien: ‘Ik mis de sociale contacten’
Een baby krijgen is al life changing, laat staan twee baby’s! Hoe regel je het met privé, werk, opvang en financieel…? In deze rubriek vertellen tweelingouders over hun keuzes.
Dit keer in Hoe doen zij het?!: Dorien (26), moeder van zoon Warre (4) en eeneiige dochters Hannah & Yenthe (1,5 jaar). Getrouwd met Jürgen, ‘de allerbeste die er is’. Het gezin woont in Dendermonde (België). Dorien heeft een ‘pluszoon’, Jano (19), en een ‘plusdochter’, Kirsten (16).
Praktisch
,,Nadat ik geheel onverwacht en niet gepland zwanger werd en niet veel later bleek dat het een tweeling werd, lagen wij natuurlijk wakker van de praktische kant. Hoe gingen wij dit in ’s hemelsnaam doen? We gingen drie weken later trouwen, onze beide wagens waren hier niet op voorzien (en dan was mijn wagen ook nog eens net nieuw!), waar moeten die hummeltjes slapen (we hebben drie slaapkamers…), hoe gaan wij dit financieel doen…? Nadat de eerste paniek was weggeëbd, begonnen we op te schrijven wat we zeker in orde moesten brengen voordat de tweeling geboren werd. Ik bleek toch al tien weken ver te zijn! De Bugaboo van onze zoon konden we niet meer hergebruiken, dus dat was het eerste waarnaar wij op zoek gingen: een nieuwe, dubbele buggy! Daarna volgde een grotere auto.”
Teamwork
,,Mijn man is veel weg voor zijn job. Hij is helikopterpiloot bij het Belgische leger en werkt vaak met 24u diensten. Af en toe moet hij naar het buitenland. De laatste weken van mijn zwangerschap zat hij acht weken in het buitenland, drie dagen na zijn thuiskomst ben ik bevallen. Ik deed in het verleden al veel alleen en dat is nu nog zo. Momenteel ben ik ook met loopbaanonderbreking thuis totdat de tweeling naar school gaat. Maar als mijn man thuis is, springt hij met plezier bij in de dagelijkse taken! Wassen en strijken, daar draait hij zijn hand niet voor om. Poetsen, de kinderen verzorgen… Hij doet het allemaal met heel veel plezier. En voor de kinderen is het altijd groot feest als papa met dit alles helpt!”
Werk
,,Na mijn zwangerschapsverlof heb ik aansluitend loopbaanonderbreking genomen, om voor de kinderen te zorgen. Dit hebben wij heel bewust gedaan, gezien mijn werkgever liever werkt met parttimers. En dan nog de torenhoge kosten voor de opvang… Deze situatie is heel dubbel. Ik zorg heel graag voor de kinderen, maar na meer dan twee jaar thuis zijn – ik moest stoppen toen ik 24 weken zwanger was – mis ik de sociale contacten. In onze vriendenkring zijn de kinderen vaak al groter (mijn man is achttien jaar ouder) of zijn er net nog geen kinderen. Ook door mijn man zijn drukke carrière is een sociaal leven onderhouden niet altijd gemakkelijk. Al komt daar nu wel verbetering in. Van het moment dat de tweeling ook naar school gaat, begin ik met mijn parttime job. Daarnaast ben ik bezig met het opstarten van een bedrijfje in het opknappen van oude meubeltjes: Zeemzoet.”
Opvang
,,Als we maar één kindje hebben gekregen, ging deze ook naar de onthaalouders waar onze zoon was. Dit was een superlief koppel, dat ieder kindje verzorgde alsof het van hen was! Jammer genoeg was dit voor de tweeling te duur.”
Huishouden
,,Aan het einde van mijn zwangerschap had ik een poetsvrouw die hier wekelijks kwam. Zij is blijven komen tot op het moment dat ik niet meer tevreden was. De tweeling was toen vier maanden. Het was wel even een harde dobber om dit er ook weer bij te nemen, maar het lukt. De standaard zaken zoals stofzuigen doe ik dagelijks. De badkamer en dergelijke ook, maar verder probeer ik iets relaxter te zijn. Een huis met drie kleintjes kan niet altijd blinkend schoon zijn. Maar proper is het hier wel altijd!”
Financieel
,,Financieel hebben we ons toch wel moeten aanpassen. Niet dat het geld hier naar buiten vloog, maar met de tegemoetkoming voor mijn ouderschapsverlof kom je nergens. En het kindergeld is ook zo op aan luiers, eten en kleding. Dus ons gezin wordt voor 95 procent onderhouden door het inkomen van mijn man. Dit is niet slecht, maar een gezin van vijf (plusdochter verblijft sinds een jaar volledig bij haar mama) is en blijft een hele uitdaging. Een supermarktketen hier heeft dé uitvinding voor mensen met een druk leven, een afhaaldienst!”
Me-time
,,Dit is echt heel beperkt. Aangezien de kinderen continu bij mij zijn en mijn man veel weg is, moeten wij deze momenten echt al weken op voorhand plannen. Dan vragen we mijn ouders of broers of onze lieve babysitter en dan gaan wij eens iets eten of eens gezellig naar het café. De momenten dat de kindjes slapen, grijp ik meestal aan om iets aan mijn meubeltjes te doen of om te poetsen. Maar, algemeen gezien moet ik wel echt meer aan mezelf denken!”
Volg Dorien op Instagram via @mama_van_drie!
Lees ook: Nieuwe rubriek: Hoe doen zij het?! Wil jij ook je verhaal delen? Mail naar redactie@twinzine.nl
Foto: Dorien van Riet
