‘In mijn eentje boodschappen doen voelt als vakantie’
Rianne schrijft blogs over haar leven als moeder van vier, waaronder een tweeling. Dit keer even geen broekpiesmomentje, maar wel zieke kids, moederzorgen en een eh, pielemoos.
Eerdere blogs van Rianne lezen? Dat kan hier.
Het is al even geleden dat ik mijn laatste blog heb geschreven. Eerlijk is eerlijk, ik kreeg niets uit m’n pen, ehh vingers. In elk geval niet iets met net een te vergaand grapje of een broekpiesmomentje. En nog steeds is het erg stoffig in de bovenkamer. Dus deze blog is misschien een tikkeltje serieuzer dan dat je van me gewend bent.
De afgelopen weken waren best een beetje pittig. Wel of geen nieuwe baan, met onze Joah – aka The Jo-ster – naar het ziekenhuis. Niet echt de sfeer om de vlag uit te hangen. Ballonnen wel trouwens. We eten sindsdien droog brood omdat onze ‘soms-het-bloed-onder-de-
Pielemoos
Waar hij soms de boel best op stelten weet te zetten, dingen uitvreet waarvan ik niet eens wist dat het kon, was hij die vreselijk lange dag een engel en bikkel ineen. Wat ben ik trots op mijn kind! Vooral toen hij in de kantine/restaurant met volume 100 melde ‘Mamaa, vandaag mag niemand meer aan mijn pielemoos zitten, nooit meeeer!’ Nee vriend, hedde groot gelijk, dat gaat niet meer gebeuren vandaag. Van echo’s tot scans, infusen met vloeistof en katheters; we hebben ’t allemaal gezien en gehad en ik zou willen dat ik nu kon zeggen dat het allemaal voorbij was, maar dat is helaas niet zo…
Jullie vragen je vast af: wat heeft Joah dan precies? Nou, dat is een goeie vraag, want dat weten wij ook niet precies. Hij voelt hoogstwaarschijnlijk geen aandrang om te plassen, wat natuurlijk heel vervelend is, en waardoor hij ook niet zindelijk wordt. Niet alleen vervelend voor ons, maar vooral voor hem. Soms voelt het alsof mensen denken dat ik het niet goed doe als moeder omdat mijn kind van vier jaar nog niet zindelijk is… Maar hier heb ik lak aan, want mijn Joah is perfect precies zoals hij is! En gelukkig denk hij er zelf net zo over.
Frisse tegenzin
Tot dusver vertellen de uitslagen van alle testen dat zijn nieren optimaal werken, zijn darmen verwijd zijn (hier krijgt hij nu speciaal spul voor, waardoor zijn ontlasting soepel wordt en zijn darmen daardoor gaan slinken) en dat er ‘iets’ is gevonden in zijn blaas. Wat het is, is nog de vraag en dat vinden we ook reuze spannend. Met frisse tegenzin en de neus de goede kant op zullen we nog heel wat ziekenhuizen van binnen zien, totdat het daarbinnen/beneden allemaal geweldig functioneert en hij tegen elke boom aan mag aan piessen. En ik ernaast sta te juichen als trotse moeke.
Ondanks al deze spanningen gaat het thuis natuurlijk gewoon door met de rest van de kids. De tweeling is wel drie dagdelen onder de pannen bij de voorschool en ik moet zeggen dat dat me rust geeft. Alleen boodschappen doen, voelt dan even als vakantie en dat heb ik nodig.
Jonge blom
Terwijl ik dit schrijf, ligt dit feestnummer om 21.30u in bed. Moe… Moe van de afspraken en de dagen kotsruimen, zelf ziek zijn, het huis weer in het ontsmettingsmiddel dopen… Het waren heftige weken, maar voor nu is het oké. Helemaal oké zelfs. Ik heb vier kinderen, een lieve man, een prachtig huis & onwijs lieve familie en vrienden en ik ben nog maar 28 jaar. Ik denk altijd zo: ja, het is druk, maar over twaalf jaar ben ik veertig. Een jonge blom die nog steeds meetelt. Kunnen de kids mooi taxi spelen voor mama!
Rianne volgen op Instagram? Je vindt haar account hier!
Foto: Rianne
