‘Je voelt het al aankomen: dit gaat anders dan gepland’
Rianne schrijft blogs over haar leven als moeder van vier, waaronder een tweeling. Dit keer over haar bevallingen. ,,Voordat Tim de grond raakt, valt hij op de stoelleuning.”
Nog niet eerder een blog van Rianne gelezen? Lees dan eerst nog even: ’Wat een tweeling? Nu moet ik een andere auto kopen!’ en ‘Soms komt de man met de hamer en die maakt een heks van me’
‘Goedemorgen, wat komt u doen?’, vraagt de ene verpleegster die ons op de gang staat op te wachten. Ik zeg dat ik een afspraak heb om om 7.00 uur te worden ingeleid. Ze begint te lachen en zegt dat ik er in elk geval mooi uitzie. Daar sta ik in mijn mooie, oh zo foute roze huispak met mijn gelakte nagels en geen haar op mijn lichaam behalve op mijn hoofd. Ik ben klaar voor mijn eerste bevalling!
Zwart kant en roze ruches
Tim loopt vol spanning met onze hutkoffer achter me aan in zijn nieuwe spiksplinternieuwe outfit. Leuk voor de foto ja, haha. What the f*ck is she thinking, moet die verpleegster denken, maar ze zegt het niet, al lacht ze me nog net niet keihard uit. Na de bevalling heb ik haar maar een high five gegeven, want toen snapte ik haar helemaal.
‘Hier is uw kamer, maak het uzelf lekker comfortabel en trek uw nachthemd of T-shirt maar aan. Dan komt de arts u zo vertellen hoe deze dag eruit gaat zien.’ Ik denk nog: de dag, huh? Ik dacht namelijk dat ‘even’ mijn vliezen werden geprikt, een paar weeën en floep, daar zou onze beeb zijn. ‘Even‘ een mooie foto, want ik had natuurlijk niet voor niks mijn haar mooi in de krul en Tim zijn nieuwe outfit aan.
Nu voel je het natuurlijk al aankomen: dit gaat dus even anders dan ik heb gepland. Ik lig in mijn meest mooie nachthemd met zwart kant en roze ruches en bijpassende roze sloffen. De lieve vrouw wil mijn vliezen doorprikken. Come on baby, I am ready, born ready! Dit gevoel deelt Tim niet helemaal met mij, haha.
Daar ligt Tim…
Er staat een zuster bij me en ze houdt mijn hand vast. ‘Tim, kom er maar bij staan en houd Rianne haar hand maar vast, het kan namelijk even gevoelig zijn’. Ik zie die lieve vrouw met een ‘barbecuetang’ naar binnen gaan en denk: oké oké Ri, rustig. Ik heb het idee dat ik dat ding ergens bij mijn amandelen voel rommelen, dus ik knijp in de hand van de zuster en van Tim.
POEFFF! Daar ligt Tim, snurkend met zijn ogen dicht bovenop mijn gigantische buik. Ik schrik en duw hem weg. Voordat Tim de grond raakt, valt hij op de stoelleuning. Miss Barbecue trekt de tang er met giga kracht uit en probeert Tim te redden. Het arme mensje weegt amper 60 kilo en probeert Tim omhoog te houden. Probeer je dit even voor te stellen.
Ik gier als een speenvarken als ik zie dat er veel bloed is. Daar ligt mijn vent in een gescheurde polo met zijn hoofd schuin tegen het ijzeren nachtkastje aan. Er wordt op een alarmbel gedrukt en in no-time komt Tim zijn droom uit: vier of vijf vrouwen in een zusterpakje die hem allemaal proberen te redden. Helaas is hij buiten westen.
Ik huil, ik lach en pies…
Nee, ik pies niet, want er komt geen einde aan. Dat is het enige geluk: mijn vliezen zijn gebroken tijdens Tim zijn moment of fame. Ik zit al snel goed in de weeën. Geen roze pyjama meer, geen krul meer in mijn haren en onder mijn oksels ruikt het naar een gigantische wietplantage.
Zo’n vijftien uur en honderd keer douchen verder heb ik 4 centimeter ontsluiting en schiet het geen ene centimeter meer op. Intussen heb ik op de kamer naast mij al drie nieuwe baby’s horen huilen en raak ik gefrustreerd. Ik zeg dat het kind er nu uit moet. ‘Mevrouw, we gaan kijken wat kunnen doen’, krijg ik te horen. En: ‘Misschien stoppen we nu met de opwekkers en gaan we in de ochtend verder’. Nou nee, dat denk ik niet! Dat kind wordt binnen nu en een paar uur geboren, al moet ik hem er eigenhandig uithalen.
Hard gesnurk
Ik kijk naast me en wil vragen wat Tim ervan vindt. Daar ligt hij, weer met zijn ogen dicht, maar dan slapend op een stretcher… deze man heeft een zwaar leven! Na een uur zijn intens harde gesnurk aan te hebben gehoord, krijgen we de mededeling dat het een keizersnede wordt…
En niet veel later is-ie er dan eindelijk: onze Xavi.
Volgende week deel II van het verhaal over de bevallingen van Rianne: de geboorten van kind 2 en nummer 3 & 4!
Foto: Rianne
