Kim blogt: ‘Baby B heeft bijna geen vruchtwater meer’
Kim is moeder van Vienna en Isabella. Ze blogt over haar leven, van zwangerschap tot moederschap. Deze keer: feest en weeën. ,,Ik heb 2 cm ontsluiting en krijg weeënremmers.”
Woensdag 4 mei: het is vandaag mijn 26e verjaardag en ik moet voor controle naar het ziekenhuis. Ze willen kijken of de behandeling heeft geholpen. Ik heb gisteravond nog veel vruchtwater verloren, waar ik heel erg van ben geschrokken. Ik geef dat ook gelijk aan als ik in het ziekenhuis ben. Ik krijg te horen dat het waarschijnlijk het water is wat tijdens de ingreep bij baby B is toegevoegd. Tijdens de check blijft dat het klopt: ik ben alles verloren en de baby heeft nog maar een klein beetje vruchtwater. Verder groeien de meisjes goed. Nu maar hopen dat ze nog een tijdje blijven zitten. Ik ga met een dubbel gevoel naar huis.
Het voelt als een mijlpaal als ik zonder verdere complicaties eindelijk 24 weken zwanger ben. De meisjes zijn levensvatbaar, maar ze kunnen beter nog een tijdje blijven zitten. Op vrijdag 1 juli word ik verrast door mijn zussen en schoonzusje met een babyshower. De meisjes worden ontzettend verwend; ik krijg zoveel spulletjes van allemaal lieve mensen.
‘Ik kan niet slapen vanwege de krampen’
Op 6 juli ben ik 29 weken zwanger. Wat zijn we al ver! Dat hadden we nooit verwacht na de behandelingen. Ik krijg een echo en hoor en zie dat alles goed gaat. Baby A weegt 1100 gram, baby B weegt 1250 gram. Hoe lang zullen ze nog blijven zitten? Spannend!
Een paar dagen later loop ik in de supermarkt als ik ineens heel veel vruchtwater verlies. Ik voel dat het niet goed is. Snel naar huis en rustig aan doen. De rest van de dag lig ik op de bank. In de avond krijg ik wat last van mijn onderbuik, maar ik heb helemaal niet het idee dat er iets staat te gebeuren. Rond 22.30 uur ga ik naar bed. Maar ik kan niet slapen vanwege de krampen. Ze gaan steeds weg en komen terug.
‘Ik ben het vruchtwater die middag allemaal verloren’
Ik maak mijn vriend wakker en bel het ziekenhuis. Ik moet meteen komen. Mijn tas staat gelukkig al klaar. Op weg naar het ziekenhuis komen de krampen steeds vaker. Als we in het LUMC zijn, wordt alles gecontroleerd. Baby B heeft bijna geen vruchtwater meer. Ze zit met haar neusje tegen het vlies aan. Ik ben dat vruchtwater dus die middag allemaal verloren…
Ik blijk al 2 centimeter ontsluiting te hebben en krijg weeënremmers en longrijpingsprikken. Hopen dat het helpt. Die nacht, om 04.00 uur, komt er een dokter van de afdeling NICU (Neonatale Intensive Care Unit – TZ) vertellen hoe het gaat als de meisjes toch ineens worden geboren. Ik ben zenuwachtig, maar ook gerustgesteld dat we in een omgeving zijn waarin ik snel kan worden geholpen als dat nodig is. Nu is het afwachten. We weten niet hoe lang het nog gaat duren voordat onze baby’s er zijn.”
KIM
Lees Kims vorige blog voor TwinZine hier.
Foto’s: privé beelden
