Kim blogt: De zorgen zijn nog niet voorbij
Kim is moeder van Vienna en Isabella. Ze schreef voor TwinZine over haar spannende zwangerschap en nu over de tijd na de geboorte. Deze keer: de zorgen zijn nog niet voorbij.
Je geheugen nog even opfrissen? Lees voordat je verder scrollt eerst de vorige blog van Kim!
,,Wat hebben we de afgelopen tijd veel dingen geleerd in het ziekenhuis. Superhandig, want als je kindjes zo lang in het ziekenhuis liggen, krijg je thuis geen hulp meer. Je moet het dan dus allemaal zelf gaan doen. Voor ons is het op 31-08-2016 zo ver: de meisjes gaan mee naar huis. Zo spannend!
Gelukkig is papa lekker een paar dagen vrij, zodat we met z’n vieren kunnen wennen en ons ritme kunnen vinden. Alles gaat eigenlijk goed. De eerste nacht hebben ze al lekker geslapen. We hebben ze natuurlijk wel wakker gemaakt voor het flesje.
‘Voor Isabella is er minder goed nieuws’
De meisjes krijgen een inenting tegen het RS virus en ze worden meteen gewogen om te kijken hoeveel ze moeten geven. Als blijkt dat de meisjes wat zijn afgevallen, neem ik gelijk contact op met het ziekenhuis. Mij wordt verteld dat het normaal is dat baby’s wat kunnen afvallen zodra ze weer in een vreemde omgeving komen en dat het goed komt zodra ze wat gewend zijn.
Weer twee weken later zijn we op weg naar het ziekenhuis voor controle voor de ogen van de meisjes. De oogjes van Vienna zijn helemaal goed en zij hoeft dus niet meer op controle. Maar voor Isabella is er minder goed nieuws. Foto’s van haar ogen moeten worden opgestuurd naar een gespecialiseerde arts voor overleg.
‘Weer zo’n stom ding in haar kleine handje’
Een paar dagen later belt de arts en horen we dat de oogjes van Isabella moeten worden worden gelaserd. Ze heeft ROP (prematuren retinopathie) en moet zo snel mogelijk worden geholpen. Twee dagen later gaan we met de meisjes richting Veldhoven. Eenmaal in het ziekenhuis krijgt mijn lieve meisje weer een infuus. Weer zo’n stom ding in haar kleine handje! Maar goed, we doen het ergens voor…
De volgende dag wordt ze geholpen. De arts komt Isabella halen en ik loop met haar mee naar de OK waar de laserbehandeling plaatsvindt. Gelukkig ligt ze lekker te slapen. Ik geef haar een dikke kus en ga weer naar papa en Vienna toe. Zodra Isabella klaar is, word ik gebeld. Het kan een uur duren, maar ook drie uur. Het ligt eraan hoe snel het laseren gaat…”
Benieuwd hoe het verder gaat met Isabella? Dat lees je binnenkort op TwinZine. Nieuwsgierig geworden naar hoe de zwangerschap van Kim is verlopen? Begin dan bij haar eerste blog!
KIM
Foto’s: privé beelden