Marijke kreeg HELLP tijdens haar tweelingzwangerschap
Niemand vermoedde iets toen Marijke steeds zieker werd tijdens haar tweelingzwangerschap. Ze klaagde niet, maar achteraf gezien had ze dat juist wel moeten doen. Ze had HELLP.
Marijke is trotse moeder van vier; een kleuter, een peuter en een babytweeling. Haar eerste twee zwangerschappen verliepen prima, maar haar tweelingzwangerschap vond ze vanaf week 30 zwaar. Ze had toen echter nog geen idee dat ze ziek was door het HELLP-syndroom en wat voor gevolgen dit zou hebben. Vandaag deel I van haar verhaal.
Hartstikke gevaarlijk
,,Het HELLP-syndroom is een serieuze vorm van zwangerschapsvergiftiging en bij meerlingzwangerschappen een veelvoorkomende complicatie. Het beste medicijn is bevallen. Daarnaast helpt een infuus met magnesium en worden er ook vaak bloedtransfusies gegeven. Simpel gezegd zit het zo als je HELLP hebt: je lever en je nieren stoppen ermee en je bloed (je ijzer) en je bloedplaatjes worden afgebroken. Hartstikke gevaarlijk voor moeder en kinderen. En helaas ook nog hartstikke onbekend.
Ik had achteraf veel eerder aan de bel moeten trekken. Vanaf week 30 zag ik flitsen, één van de symptomen, en voelde ik me steeds zieker worden. Ik hield tussen week 30 en week 36 extreem veel vocht vast; ik kwam wel 20 kilo aan in vier weken. Er werd eiwit in mijn urine geconstateerd, maar het totaalplaatje werd niet gezien als ernstig.
Mijn bloeddruk ging van 100/60 naar 135/85. Dat is natuurlijk een flinke stijging maar omdat 135/85 gewoon binnen de maatstaven valt, werd er verder geen actie ondernomen. Achteraf gezien was ik toen al hartstikke ziek. Maar ja, tweelingzwangerschappen zijn nu eenmaal zwaarder, dacht ik. Ik heb mensen in mijn omgeving die in een erg moeizaam traject zitten om kindjes te krijgen. Dan zou ik gaan klagen wanneer ik m’n derde en vierde kindje verwacht?!”
Marijke, zwanger van de tweeling, maar nog
voordat ze 20 kilo aankwam in vier weken tijd
Ga klagen!
Nu zeg ik: ga echt klagen als je het vermoedt! Bij mij is het nog redelijk goed gegaan, maar het kan echt anders aflopen… Ik ben met 36 weken bevallen en de bevalling kwam spontaan op gang, achteraf bekeken dus door HELLP. De natuurlijke bevalling duurde van het breken van de vliezen tot aan de geboorte van de tweede baby slechts 2,5 uur. Mijn lichaam moest er dus duidelijk ‘van af’. De slechte staat waarin de baby’s zijn geboren, had zeker te maken met mijn ziekte.
Mijn bloeddruk was tijdens de bevalling sky high en was er een vermoeden van HELLP. Net na de bevalling raakte ik in een soort slaapstand en toen was het helemaal duidelijk. Ik kreeg meteen bloedtransfusies en magnesium. Pas na een uur of vier kwam ik weer bij bewustzijn. Toen deden de baby’s het gelukkig, maar in die vier uur zijn ze beademd en uiteindelijk aan de CPAP – beademingsapparatuur – gelegd. Het moet voor mijn man ook bizar zijn geweest zijn: twee baby’s die niet ademen en een vrouw die out is…”
Lees volgende week in deel II wat de gevolgen van HELLP zijn voor Marijke en haar baby’s.
Foto: Marijke
