Mijn tweeling is de liefste, maar…
Annemarie heeft de liefste tweeling van de wereld, maar haar meiden hebben wel één mankementje. Een tweelingding misschien? Ze deelt een tip voor ouders met dezelfde ervaring.
Ik heb de allerliefste tweeling van de wereld. Maar ik ben hun moeder, dus ik snap het als je denkt dat dat niet kan omdat jij zelf de allerliefste al in huis hebt. 😉 In elk geval vind ik mijn meiden echt heel lief. En zoet. Ik roep vaak dat ik verwacht dat ze me in de puberteit het leven zuur gaan maken, juist omdat ze nu zulke engeltjes zijn. En ja, dat kan echt.
Glazuur van je tanden
Is het glazuur al van je tanden gesprongen na het lezen van deze zoete woorden? Dan begin ik nu over iets wat ik, ondanks dat ze zo lief zijn, rete-irritant vind aan mijn meiden. Ze kletsen en spelen namelijk de HELE dag door. En natuurlijk is dat heel vaak gezellig en schattig enzo, al die verhalen en rollenspellen. Als ze een serie of filmpje hebben gekeken, spelen ze vervolgens de hele verhaallijn samen na. Je hebt er dan geen kind aan, dat is lekker.
Maar, en nu komt-ie: ze horen mij en hun vader heel vaak niet, omdat ze zo in hun tweelingbubbel zitten. En dat gebeurt ook gewoon tijdens het eten of ‘s avonds als ze eigenlijk moeten slapen (ze liggen samen in een tweepersoonsbed). Echt, je moet ze continu onderbreken, want ze weten van geen ophouden. En heel vaak waarschuwen dat ze toch echt moeten gaan eten of gaan slapen.
Steeds erger geworden
Is dat een tweelingding, dat ze zo in elkaar opgaan dat de buitenwereld niet lijkt te bestaan? Ik durf het niet te zeggen, maar ze zijn nu zes jaar en ik heb het idee dat het steeds erger is geworden. Is het een fase die anderen ook herkennen?
Of misschien is de hele periode dat ze voornamelijk thuis waren, omdat we vanwege corona de deur amper uit konden, ook niet echt bevorderlijk geweest. Voor die bubbel dan, bedoel ik. Het was superfijn dat ze elkaar hadden (lees ook: Een tweeling in coronatijd? Een zegen!), maar ze waren noodgedwongen wel heel erg ‘into elkaar’. En ze hebben echt aan een woord of blik genoeg om weer in die bubbel te duiken. Het gaat gewoon vanzelf.
Gouden tip
Ik heb wel een gouden tip en die is best simpel. Namelijk: de kookwekker! We doen het nog niet zo lang, maar het is nu al een succes. Waar we op dag 1 nog het laatste broodkorstje naar binnen moesten duwen toen we al half de deur uit waren op weg naar school, was op dag 2 het ontbijt binnen een kwartier naar binnen gewerkt. Ik had ze namelijk duidelijk gemaakt hoeveel minuten ze hadden en braaf als ze zijn, wilden ze echt niet dat dat ding ging rinkelen voordat ze klaar waren.
Dus hoppa, die kookwekker ‘s avonds ook maar ingezet. ‘Schatjes, jullie mogen een kwartier kletsen en als de wekker afgaat, moeten jullie stoppen.’ Het blijkt om een of andere reden een stuk effectiever dan de stem van mama of papa die roept: ‘Stoppen nu!’ Dus, werkt misschien ook voor jou als je twee schatjes hebt die niet uitgekletst en uitgespeeld raken. Wel een kleine kanttekening: ik vermoed dat ze de kookwekker op een gegeven moment gewoon niet meer horen, net als mijn stem. Maar goed, tot die tijd is het wel een fijne truc. 😉
Foto: TwinZine
