Het (tweeling)moederschap is geen competitie
Annemarie leest nog te vaak dat moeders (ja echt, het zijn vooral de moeders) elkaar veroordelen of proberen af te troeven. En dat vindt ze onnodig en jammer. Acht keer waarom!
Niemand krijgt een cursus voor het ouderschap, dus kunnen we meteen wel stellen dat er niet één perfecte manier van opvoeden is. Waar jij je over verbaast, vindt een ander heel normaal. Dat geldt voor vaders en voor moeders, maar op de een of andere manier lijken moeders veel meer op elkaar te letten en elkaar vaker te willen aftroeven, al dan niet bewust. En zeker online gebeurt dat een tikje makkelijker dan in real life. Niet voor niets is #moedermaffia intussen een ingeburgerde term. 🙁
Zonde dus! Want…
- …iedereen, ook jij, loopt in het moederschap tegen dingen aan die je misschien nooit had verwacht. Je hebt misschien geroepen dat je je kinderen nooit bij jou in bed zou nemen, gedacht dat jouw kinderen nooit zouden zeuren om snoep of dat ze zichzelf op de grond zouden gooien als ze hun zin niet kregen. Of misschien kom je op heel andere vlakken dingen tegen waarvan je denkt: dat is toch even anders dan ik vooraf dacht. Nou, dat heeft dus iedereen. IE-DE-REEN!
- …iedereen heeft het er druk mee. Toen ik alleen nog mijn zoon had, was ik ontzettend druk. Ja, achteraf gezien was dat een eitje vergeleken met drie kinderen. Ik bedoel: twee volwassenen op één kleintje, hoe moeilijk kan het zijn?! Nu ben ik pas echt druk. Maar dikke kans dat mensen die nog meer kinderen hebben drukker zijn dan ik. Zegt dat iets over of je wel of niet mag ‘claimen’ dat je druk bent? Nee!
- …we doen allemaal maar wat. Niemand heeft bij de kinderen een gebruiksaanwijzing gekregen en bovendien heeft niemand een opleiding voor het vader/moederschap gevolgd. Dus.
- …we doen wel ons best. Dat geldt dus net zo goed voor de mensen die het anders aanpakken dan jij. En anders staat niet per definitie gelijk aan minder.
- …slechts weinigen worden blij van ongevraagd advies. Als je dat laatste toch wil geven, omdat je denkt dat het nodig is (bijvoorbeeld in het kader van veiligheid of omdat de andere ouder er daadwerkelijk wat aan heeft), probeer het dan op een niet-veroordelende manier. Het is de toon die de muziek maakt.
- …we komen net als de rest van de mensheid in allerlei soorten en maten. Dat lijkt wel eens te worden vergeten. Waar je volgens de één pas een echte moeder bent als je striae hebt op je niet meer zo strakke buik, vindt de ander een #fitmom de norm. En daar zit dan nog heel veel tussenin ook.
- …niemand wordt beter van al dat hokjesdenken. Je moet een ploetermoeder, een perfecte moeder of een loedermoeder zijn, terwijl het waarschijnlijker is dat je van alles iets hebt. Soms ploeter je, soms loeder je en soms is alles gewoon even helemaal perfect!
- …iedere moeder heeft behoefte aan support. En wij tweelingmoeders misschien wel extra. Er zijn namelijk veel minder mensen met een meerling dan mensen met een eenling en dus kun je lang niet altijd bij de mensen in je omgeving terecht. En zo’n meerling dragen/baren/opvoeden is vaak toch echt anders (ben niet voor niets TwinZine begonnen ;-)).
Natuurlijk maken we ons er allemaal wel eens, bewust of onbewust en stiekem of niet stiekem, schuldig aan. Neemt niet weg dat we er best wat meer op kunnen letten. Dus, om even heel erg Moeder Teresa af te sluiten: laten we lief doen en iets minder snel en hard roepen hoe het (niet) moet.
Lees ook:
1 jaar tweelingmoeder: het stof is nu pas aan het neerdalen
De 10 mooiste momenten als tweelingmoeder
Origineel verscheen in september 2017. Laatste bewerking in november 2020.
Foto: TwinZine
