Nieuwe rubriek: Hoe doen zij het?!
Een baby krijgen is al life changing, laat staan twee baby’s! Hoe regel je het met privé, werk, opvang, financieel…? In deze rubriek vertellen tweelingouders over hun keuzes.
Dit keer: Annemarie, moeder van een zoon (6) en twee dochters (3). Voor de wet getrouwd, maar nooit een feestje gehad (iets met een geintje in Las Vegas…). Woont in een rijtjeshuis in een Vinex-wijk (nooooooooit gedacht), maar wel in een hippe buurt (wat het voorgaande weer een beetje goed maakt ;-)).
Praktisch
,,Echt praktisch is het natuurlijk niet, een tweeling na een eenling. Ik had een Bugaboo (nee, niet die uitschuifbare) en een Toyota Yaris, dus dan weet je het wel: nieuwe kinderwagen en een nieuwe (grote) auto. Mijn prachtige, ruime werkkamer moest eraan geloven, want die had als enige ruimte in huis genoeg plek voor twee bedjes. Maar, cliché, dat gaf natuurlijk allemaal niets omdat er twee wondertjes bij kwamen. En groot voordeel: ik had ervaring en was daardoor veel relaxter.”
Teamwork
,,Dat woord hebben we hier thuis wel uitgevonden. Ik denk dat we het van nature al in ons hadden, maar dankzij de tweeling is het er nog meer uitgekomen. We stonden in die eerste periode in de survivalstand en deden het echt zo veel mogelijk samen. Samen sterk. We wisten dat het zwaar zou worden, een peuter en twee baby’s, en juist door die mentale voorbereiding konden we het goed aan. Ook nu de meiden drie jaar zijn, blijft teamwork belangrijk. Al is het alleen maar omdat onze zoon ook aandacht verdient en een tweeling slokt nu eenmaal veel aandacht op, zowel binnens- als buitenshuis.”
Thuis of werken
,,Ik werk als freelance journalist en hoewel ik me had voorgenomen niet zo snel weer te beginnen als na de bevalling van mijn zoon (acht weken), deed ik mijn eerste klussen alweer na zes weken. Er kwamen dingen op mijn pad en die deed ik zo veel mogelijk op de dag dat mijn partner bij de kinderen was, wel nog veel vanuit huis. Ik werkte vanaf dat de tweeling vijf maanden was vier dagen en mijn partner vier om vijf. Intussen heb ik minder opvang dan voorheen (zie hieronder), maar ik werk heel veel ’s avonds.”
Opvang
,,Toen de tweeling vijf maanden was, namen we voor drie dagen in de week een gastouder in huis. Onze zoon is als baby gewoon naar een kinderdagverblijf gegaan, maar voor onze te vroeg geboren en te kleine meisjes – en hun grote broer – wilden we rust. Prettige bijkomstigheid was dat deze optie goedkoper was. Toen ze ongeveer twee jaar waren, zijn we toch gestopt met de gastouder. We waren heel blij met haar, maar we wilden voor onze peuters meer uitdaging in een andere omgeving met andere kinderen. Ze gaan nu twee dagen (= minder opvang dan eerst, maar zelfde kosten…) naar aparte groepen op het kinderdagverblijf en dat gaat fantastisch. Ze doen hun eigen ding met hun eigen vriendjes. Als ze elkaar buiten zien, spelen ze samen, maar ze gaan net zo makkelijk weer naar hun eigen groep. Alle andere dagen zijn ze samen, met mij, papa of oma.”
Huishouden
,,Vanaf het laatste trimester van mijn zwangerschap hebben we hulp in de huishouding genomen. Eerst twee keer per maand, na de geboorte van de tweeling elke week en nu de meisjes wat groter zijn weer twee keer per maand. Verder geldt ook hier weer: teamwork!”
Financieel
,,Twee kinderen erbij betekent flink wat extra kosten. Spullen, kleding, opvang… Dat laatste is gelukkig voorbij als mijn tweeling ook naar school gaat. Ik ben heel goed in speuren naar koopjes, koop kleding en schoenen vaak in de uitverkoop en krijg veel tweedehands van vriendinnen met dochters. Zo fijn! Ik maak nu wel andere keuzes dan toen ik ‘maar’ één kind had – qua reizen, uitjes, uitgaven voor mezelf etc. – maar dat is logisch. En niet erg. Ik zou mijn meisjes voor geen goud willen missen!”
Me-time
,,Ehhhh, ik ben een heel slecht voorbeeld wat dat betreft. Partner, familie, vrienden: ze roepen allemaal dat ik meer tijd voor mezelf moet nemen. Ik wil wel, maar hoe dan?! Gezin en werk, TwinZine, het huishouden en natuurlijk vrienden… Er zitten te weinig uren in mijn dag. Als rasechte perfectionist vind ik het moeilijk om iets los te laten. Voorlopig neem ik dus genoegen met weinig slaap en weinig me-time, maar met het idee dat mijn tijd wel weer komt. Ik zou ieder ander overigens wel aanraden om die me-time te grijpen als het even kan!”
Wil jij andere tweelingouders inspireren met jouw verhaal in deze rubriek? Stuur een mail naar redactie@twinzine.nl o.v.v. Hoe doen zij het?!
