Waarom ik voor mijn tweeling peuterbedjes koos
Met 2,5 jaar lag de zoon van Annemarie in een twijfelaar en zij vond (en vindt) dat i-de-aal! Maar voor haar dochters kocht ze onlangs toch peuterbedden. Waarom, lees je hier.
Een peuterbedje? Dat vond ik dus altijd onzin. Waarom zou je je laten beperken in je keuze door voor iets te gaan waar je kind maar een paar jaar in past? Dus voor mijn zoon kocht ik een antiek spijlenbed, maatje twijfelaar. Ene kant tegen de muur, andere kant een heleboel kussens. Zo, mijn peuter was dan wel een heel klein mannetje in dat grote bed, maar op deze manier zag het er best knus uit. Bovendien kon hij er zo ook niet makkelijk uitvallen. En hoe lekker is het dat je als ouder even erbij kunt kruipen voor het lezen van een boekje?!
Dus dat ging ik gewoon weer doen bij mijn tweelingmeisjes. Nou ja, niet weer een antiek spijlenbed, nu iets originelers. Ze slapen samen op een kamer. Ik bedacht rond hun tweede jaar allerlei plannetjes om ze een eigen bed te geven, maar ook speelruimte te behouden en ze wat privacy te gunnen, voor als ze wat ouder zijn en zich willen terugtrekken. Ik bespaar je de details, maar het zou echt heel tof worden (gevalletje: je moet het zien).
Ommezwaai
Maar toen kwam het. Ik zag foto’s van andere tweelingen die verstrengeld in een tweepersoonsbed lagen. Ik las verhalen van ouders die een stapelbed of twee losse eenpersoonsbedden hadden gekocht en vervolgens kroop hun tweeling altijd samen in dat ene eenpersoonsbedje. Ik hoorde van tweelingen die toch ineens besloten dat ieder een eigen kamer fijner was (iets wat met mijn op maat gemaakte droombedden niet zou gaan).
En, je raadt het al, daar was de ommezwaai. Wat als mijn eeneiige meisjes straks het liefst jarenlang dicht tegen elkaar aan in slaap willen vallen? Of als ze juist niet meer samen willen slapen? Als je twee bent, heb je daar nog niet zo’n mening over (althans, die is nog wat lastig te ventileren). Maar als je vijf of zes bent, weet je vast al beter wat je wilt.
Eenpersoonsdekbedden
Ik kocht twee peuterbedjes van Petite Amélie. Want: strak design, mooi grijs en bovendien een goede prijs. Veel mensen denken dat je dan ook meteen moet investeren in een klein dekbed en minidekbedhoezen, maar ik verzeker je: niet nodig. Ik heb gewoon eenpersoonsdekbedden en -hoezen (veel ruimere keus ook meteen) aangeschaft en vouw een flink stuk onder het matras. Zo kun je je kinderen ook lekker instoppen.
Hieronder de voordelen van een peuterbed op een rij:
Lage instap
Zijhekjes, zodat je kind er niet zomaar uit kan vallen
Neemt minder ruimte in
En last but not least: grote slaapkeuzes kun je nog even uitstellen
Voor mijn dochters is er niet heel veel veranderd. De peuterbedden staan op dezelfde manier opgesteld als hun ledikantjes en de kleur is – heel toevallig – bijna hetzelfde als de kleur van de oude bedjes. Ze slapen er heerlijk in en komen er niet zelf uit. Over een jaar of drie gaan we bekijken of we mijn fantastische tweelingkamerplan kunnen uitvoeren, of dat de dames dan zelf een heel ander idee hebben.
En mijn zoon? Die kán in elk geval tot hij het huis uit gaat in zijn bed blijven liggen. Nu maar hopen dat hij het tot die tijd ook leuk vindt. 😉
Lees ook: De 6 beste slaaptips voor je tweeling
Foto: privé beelden
