‘Weet je zeker dat het geen drieling is?!’
Patricia heeft drie kids onder de drie: zoon Mason (2) en tweelingdochters Kate & Chloë (0). Ze schrijft met een flinke dosis sarcasme en zelfspot over haar leven als mama van drie.
Als meisje droomde ik er al van om zwanger te zijn. Het leek me heerlijk om zo’n klein wezentje in je buik te voelen bewegen. WHAT WAS I THINKING?! Het begint al met zwangere vrouwen in films. Ze zijn altijd zo’n 5 maanden zwanger, als je net op je mooist bent. Nooit 9 maanden en hijgend als een walrus met astma. Ze vertellen er ook niet bij dat je in je broek pist als je moet niezen, of lachen, of hoesten. Om nog maar te zwijgen over de hormonen. Dit hormonster startte een wereldoorlog als John thuiskwam met paprika i.p.v. gewone chips, huilde tranen met tuiten om de audities van Masterchef Australië en schreeuwde tegen de plant hoe hij het in zijn hoofd haalde te gaan hangen, terwijl ik ‘m drie weken daarvoor nog water had gegeven.
Draadjes soppen
Vrúúger dacht ik ook dat nesteldrang iets positiefs was. Want hoe relaxt is het dat je ineens zin hebt om je huis schoon te maken?! Ehhhh, weer fout. In plaats van mijn kast een keer uit te ruimen (waarin zelfs mijn Beverly Hills 90210-shirt nog in ligt weg te rotten) stond op het programma de magnetron uitdoen met een tandenborstel (wel die van John), de boeken in de boekenkast op alfabetische volgorde zetten en het soppen van alle draadjes en buisjes in de meterkast… Want ja, stel dat de kraamvisite daar in kijkt!
En dan die zwangerschapsdementie… Ik kon bijna mijn eigen surpriseparty organiseren! Tijdens mijn zwangerschap werd ik zelfs gebeld door de Rabobank waarom ik in anderhalve maand tijd drie keer een nieuwe bankpas had aangevraagd. Gelukkig was het een vrouw die belde en was het antwoord ‘zwanger’ genoeg.
Klapperende eierstokken
Dusss… aan alle dames met klapperende eierstokken: die gelukkige zwangerschapsgloed waar iedereen het over heeft, is gewoon een ontwenningsverschijnsel omdat je geen alcohol meer mag. Waggelend als een oversized eend krijg je opmerkingen naar je hoofd geslingerd als ‘wauw, wat ben je groot, weet je zeker dat het geen drieling is?’. Daardoor krijg je sterk de behoefte om desbetreffende persoon een high five te geven… in ‘t gezicht, met een stoel, en daarna op te eten! Nu maar hopen dat de twinnies hun eerste woord niet ‘fuck’ is.
Gelukkig is één cliché wel echt waar: je krijgt er echt heel veel voor terug!
Lees ook: #TWINSTAMOM: ‘Als ze niet willen, koop ik ze om met lolly’s’
Foto: Patricia
