Tweelingmama in Noorwegen: ‘Gesubsidieerde luiers en 16 maanden verlof’
Christianne woont in Noorwegen met haar man en drie zoons, waaronder een tweeling. Ze blogt voor TwinZine over hun leven daar. ,,Tweelingouders krijgen hier 16 maanden verlof.”
Scandinavië is populair vanwege het bekende interieurdesign, simplistische modemerken en de prachtige natuur. Maar wist je ook dat Scandinavië voor ouders en kinderen heel erg leuk is? Ik beschrijf in 10 punten hoe het is om als gezin in het land van de Vikingen, Noorwegen, te wonen.
Hoera, zwangerschapsverlof! En dat betekent een heel jaar lang met verlof en voor ouders die een tweeling verwachten is dit 16 maanden. Deze tijd mag je verdelen tussen beide ouders. Een belangrijke reden hiervoor is het gelijkheidsprincipe, waarbij ook de vader een kans moet krijgen om tijd met de kinderen door te brengen. Onze jongens, Thomas en Hugo, kunnen zich geen leukere start voorstellen dan door mama overal mee naartoe te worden genomen: sportklasjes voor mama’s met baby’s, hiken met baby’s, skiën met baby’s, heel veel kinderboerderijen en natuurlijk gewone play dates! We zitten ‘pas’ op 12 maanden, dus papa wordt niet vergeten. Voor vaders zijn er net zoveel leuke dingen te doen en omdat de kindjes dan iets ouder zijn, zal dat weer heel anders zijn.
Gratis gezondheidszorg Als in, tijdens mijn gehele zwangerschap én voor alle drie mijn jongens tot zestien jaar worden er geen kosten in rekening gebracht. Net als in Nederland gaan we ook hier naar het consultatiebureau en is er een vaccinatieprogramma. Ben je inmiddels weer aan het werk en is je kind een keer niet lekker, dan is het wettelijk bepaald dat iedere ouder tien betaalde zorgdagen per jaar krijgt. Een zorg minder, gewoon goed geregeld. Net als de gesubsidieerde luiers trouwens, die zijn hier namelijk niet aan te slepen.
Kinderopvang In het Noors heet dit ‘barnehage’, vertaald naar kindertuin en dit is een van de dingen die ik zo geweldig vind. Het is even schakelen dat je hier echt pas mag beginnen met 10 maanden. Maar eenmaal op de barnehage spelen kinderen minstens de helft van de dag buiten, gewoon in van die speelpakken die warm zijn en water- en winddicht. Slapen doen de kinderen buiten in de kinderwagen, zelfs in de strenge winters tot maximaal min 10˚C, ingepakt in wollen rompertjes met daarover fleece en/of wollen onesies, een bivakmuts in een extra warme slaapzak (Voksi) met daaronder wederom een wollen schaap. Heerlijk toch?! Alle kinderen gaan vijf dagen per week naar barnehage omdat de Noorse overheid streeft naar een hoge arbeidsparticipatie en daarom (verrassend of niet) faciliteert in een gesubsidieerd kinderopvangbeleid (omgerekend 300 euro per kind per maand, fulltime!). Barnehage wordt gezien als een voorbereiding op de basisschool waar ze samen leren spelen, samen werken aan kunstprojecten, kennismaken met flora en fauna en bovenal echt kind zijn. Vies worden ze namelijk niet in hun buitenpakken met laarzen als ze in de modder springen.
På tur. Dit is een vaste dag in de week waarop de barnehage op uitstapje gaat, het zijn de simpele dingen zoals met emmertjes en schepjes op een winterdag naar het strand. Worstjes grillen op de BBQ en buiten opeten. Andere dagen gaan ze sleeën of lopen ze door het bos op zoek naar takken voor hun knutselwerkje, stoppen ze onderweg bij de dieren waar ze lekker lang mogen kijken, want er is totaal geen haast!
Family time. Iedereen weet dat je gezin op de eerste plaats staat. Bij de Noren gaat dit naar mijn idee een stapje verder. Het lijkt erop dat de werktijden, die van 8.00u tot 16.00u zijn, erop zijn aangepast. En ik overdrijf niet als ik vertel dat vrijwel elke Noor op vrijdag om 14.00u het kantoor verlaat om naar de cabin in de mountains te gaan voor het weekend, met het gezin natuurlijk! Op de barnehage is geen kind meer te bekennen om 16.30u, want dan sluiten zij hun deuren.
Sportief. Met zoveel ruimte, prachtige natuur in combinatie met échte seizoenen is er in Oslo altijd iets sportiefs te doen, zeker voor kinderen. Ook al zijn de kindjes nog zo klein, vanaf 6 maanden mag je mee in een pulk op skies! Een wat? Zo’n fietskar die je in de winter omtovert tot een slee (lees ook mijn blog op Twinlife in Norway) of maak je je eerste hike achterop de rug van papa of mama. Op de barnehage leer je zelfs langlaufen rond je vierde jaar, maar ga je op tweejarige leeftijd zeker ook zelf oefenen, met tennisballen in de langlauf tracks! In de zomer hangt er op en rond het Oslofjord een sportieve vibe. Zo is onze Victor van bijna drie jaar fan van zwemmen, rotsen beklimmen en krabbetjes vangen. Thomas en Hugo keken afgelopen zomer vooral naar de vele bootjes.
Buitenleven. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, er zijn zoveel prachtige plekken rondom Oslo te ontdekken en vaak nog zo onontdekt! Het grootste contrast met Nederland is dat Noorwegen ontzettend duur is, maar al het moois in de natuur is gratis (haha, ik blijf echt Nederlandse). Op de meest mooie plekken staat er altijd een (picknick)bankje om te genieten van het mooie uitzicht dat nooit verveelt. Hier zijn geen cafeetjes of kiosken te vinden. Als we in het weekend gaan wandelen, neem ik altijd een kleine picknick mee voor onderweg en mijn kinderen weten intussen dat we dan neerploffen op een rots, een boomstronk of een bankje om uit te rusten.
Janteloven – jan te wat? Janteloven, is een Noorse gedragscode en gaat over eenheid. Van jongs af aan wordt dit al meegegeven. Een voorbeeld is iets simpels als een kinderfeestje. Ben je jarig en wil je een feestje geven? Dan nodig je de hele klas uit, of alleen de jongens/meisjes. Simpel gezegd, waarom zou je iemand níet uitnodigen? In april is hier iedereen jarig, dus nog even goed aan mijn Noors werken en dan met alle kinderen op z’n Nederlands koekhappen.
Veilig. Noorwegen telt circa 5 miljoen inwoners en is dus gewoon rustig. In het verkeer wordt er, zoals het hoort, gestopt bij een zebrapad of stoplicht! Passeer je een fietser dan moet je minstens 2 meter ruimte in acht nemen. Er is een ongelofelijk goed vertrouwen in de medemens, zo is het zeer normaal dat ik mijn kinderwagen met een slapende Thomas en Hugo buiten naast het koffietentje parkeer, uiteraard in het zicht zodat ik ze kan zien. Dit en nog vele andere voorbeelden geven mij en mijn gezin een aangenaam en veilig gevoel.
Studeren. Hierover kan ik nog niet uit eigen ervaring spreken, maar een feit is dat studeren voor Noren gratis is! Een stuk minder keuzestress lijkt me zo!
Vind je het leuk om meer te lezen over mijn avonturen met mijn drie jongens onder de drie – peuter Victor van 2 en tweeling Thomas en Hugo van 10 maanden – volg me dan op Instagram via @twinlifeinnorway of lees direct over onze avonturen in Noorwegen via mijn blog.
Foto: Christianne
