Annemarie is moeder van een eeneiige tweeling en weet intussen wel dat je als tweelingouder heel wat opmerkingen krijgt. Deze vijf heeft zij het meest vaak gehoord!
- ‘Hey, twee dezelfde!’ Meestal lach ik dan en zeg ik niks of – als iemand erop doorgaat – geef ik met een knipoog aan dat ze toch echt wel verschillend zijn. Ik snap heus wel dat een buitenstaander niet meteen iets negatiefs ziet in zo’n opmerking. Maar ik kan me wel voorstellen dat mijn dochters het vervelend vinden als ze zo worden benaderd. Ze zijn namelijk echt niet hetzelfde in hun eigen ogen.
- ‘Kun jij ze wel uit elkaar houden?’ Het antwoord is ja, want ik ben hun moeder. En voor hun vader en broer geldt hetzelfde. Gezinsleden kunnen dat meestal gewoon, want we zien onze kinderen heel vaak en ze hebben een heel eigen karakter (en stem, blik, houding). Maar zoals hierboven beschreven, zijn ze best wel verschillend. Vinden wij. Ik snap ‘m wel hoor. Hoewel ik het zelf vaak vergeet, lijken ze inderdaad best wel veel op elkaar.
- ‘Is het nou extra druk, zo’n tweeling?’ Ik hoor ook heel vaak ‘poeh, druk hoor!’, maar ik vind deze vraag grappiger. Want natuurlijk is het extra druk als je er twee tegelijk hebt in plaats van eentje! Maar als ze wat groter zijn, is het ook heerlijk dat ze elkaar kunnen vermaken etc. (lees ook: 7 voordelen van een tweeling).
- ‘Deze is zeker het meest vrolijk/bang/grappig etc.?’ Hier word ik altijd een beetje kriegelig van, vooral als het zo wordt geconstateerd. Als iemand vraagt of de een banger is dan de ander, vind ik het geen probleem om te vertellen hoe het zit. Maar als iemand dat in de rij van de kassa als een soort stelling dropt, voelt het alsof mijn kinderen in pakweg 30 seconden zijn gecategoriseerd. Terwijl het vrijwel altijd om een momentopname gaat en daar kun je geen karakter aan ophangen. Meer hierover in dit artikel: Waarom mensen jouw tweeling graag in een hokje stoppen (en hoe jij daarmee omgaat)
- ‘Had je het gepland?’ Deze vraag heb ik maar liefst twee keer gekregen. Hilarisch vind ik ‘m. Het antwoord is natuurlijk nee. Ik heb geen speciale krachten waarmee ik een bevrucht eitje kan laten splitsen in mijn buik. Als ik die krachten wel had, had ik er waarschijnlijk niet bewust voor gekozen op dat moment. Want toen wist ik immers nog niet hoe ontzettend bijzonder het is om een eeneiige tweeling te hebben. Dus ik ben blij dat het me gewoon op mysterieuze wijze is gegund.
En als je zin hebt in meer opmerkingen, lees je ook nog even deze: Deze 11 opmerkingen heeft iedere tweelingouder wel eens gehoord
Origineel verscheen in augustus 2017. Laatste bewerking in maart 2023.
Foto: TwinZine
